រោគសញ្ញាដែលធ្វើឱ្យយើងគិតដល់ស្ថាន​​ភាពជម្ងឺធ្ងន់ធ្ងររបស់កុមារ

ពិតជាពិបាកណាស់ ដោយសារកូនង៉ែតមិនទាន់ចេះនិយាយ។ ពេលកូនមានជម្ងឺអាចដឹងថាឈឺ ឬមិនឈឺ ដោយពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើភ្នែក និងការស្ដាប់ឮរបស់ឪពុកម្ដាយ។ ប៉ុន្ដែមានរោគសញ្ញាជាច្រើនធ្វើឱ្យយើងគិតដល់ស្ថានភាពជម្ងឺធ្ងន់ធ្ងរ របស់កូនង៉ែត ដូចជាក្មេងគេងច្រើនជាងធម្មតា មិនរវីរវល់នឹងអ្នកជុំវិញខ្លួន ប្រកាច់ឡើងស្វាយមុខ ស្វាយបបូរមាត់ជាដើម។
ហើយមានឃើញរោគសញ្ញាដទៃទៀតត្រូវចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ ជាអាទិបញ្ហាផ្លូវដង្ហើម(កូនង៉ែតពិបាកដកដង្ហើម ឬដកដង្ហើមឮសម្លេងឃូរខុសធម្មតា) រាករូស ក្អួត កន្ទួលរមាស់លើស្បែក កូនង៉ែតមិនព្រមបៅ មិនព្រមញ៉ាំអ្វីសោះជាដើម។
ម្យ៉ាងទៀតស្ថានភាពរិតតែគ្រោះថ្នាក់ បើអ្នកនាងឃើញថាមានកាយវិការមិនធម្មតា ហើយអ្នកនាងមានអារម្មណ៍ អសមត្ថភាពក្នុងការថែទាំកូន ឬមិនចង់ថែទាំវាទៀតទេ។ ក្នុងករណីបែបនេះ អ្នកនាងគួរតែប្រញាប់ប្រញាល់រួសរាន់ យកកូនទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញខាងជម្ងឺកុមារដើម្បីទទួលការព្យាបាលឱ្យទាន់ ពេលវេលា៕